Berrehun eta hamabi pasillo

Aste honetako kirol-munduko polemika izan da ea Madrilgo futbol-talde batek hiri bereko beste taldeari pasilloa egingo ote zion, liga irabazteagatik. Azkenean, ez zion egin. Keinu soil bat dirudi, baina bizitza haiez beteta dago, eta horiek gabe oinarriak kolokan daude. Eta are gehiago kirola gazteriari begira dagoen ispilu bat denean, prestakuntza ematen diena.

Keinu horiez guztiez bete ziren Lakuako Errugbi Zelaiak Araba Errugbi Cuparen XII. edizioan. COVIDak eragindako bi urteko etenaren ondoren. 24 klubeko eskola-mailako 1.200 kirolari bildu zituen. Asteburu ikusgarria, Errugbiaren osasun-egoera bultzatzeko aukera izan da, eskolan behintzat behar bezala aurrera egiten ari dela baitirudi.

Baina keinuez ari ginen, eta horretaz hitz egingo dugu kronika honetan. Keinuak dira asteburu osoan gurasoek egindako ahaleginak, haien seme-alabek eta Gasteiz bisitatu zuten seme-alaba guztiek ekitaldiaz gozatzeko aukera izan zezaten. Bolondresak jantokian, garbiketan, intendentzian, erizaintzan… kirolariak zaintzen bolondres.

Keinuak txalo bidez animatzera eta gozatzera joan ziren pertsona guztien bitartez, giro paregabean.

Klubeko kideek emandako orduak ere keinu. Logistika, taberna, denda, ogitartekoak eta abar antolatzeko.

Eta garrantzitsuenak, jokalarien keinuak, epaileak eta joko-lagunak errespetatzeagatik. Asteburu ahaztezin batean bezala. Keinuak asteburuan egin zituzten berrehun eta hamabi korridoreetan, bestearekiko errespetua erakusteko. Keinuak isilune amaigabean, istripu tragiko batean hil berri den lankide baten oroimena ohoratzeko. Keinuak Vigo Rugby Clubarentzako garaikurrarena, ez kirol merituengatik, zelai barruan eta kanpoan erakutsi zituzten balioen merituengatik baizik.

Horretaz eginda zeuden Araba Errugbi Cupeko berrehun eta hamabi pasilloak.